van Christchurch naar Bedum

Christchurch is onze laatste stop en tevens de vertrekplaats naar Nederland.
Christchurch is de derde grote plaats van Nieuw-Zeeland. Er wonen volgens de gegevens 320.000 mensen en dat is meer dan eenderde van het bewoners-totaal van het Zuidereiland. Als je Dunedin dan daarbij rekent, verklaart het wel dat je verder op het Zuidereiland maar weinig dorpen tegenkomt.
Christchurch is een overzichtelijke stad met een plezierig centrum.





En evenals Dunedin heeft Christchurch een schiereiland. In dit geval Banks Pensula, met Akaroa als een soort hoofdplaats.
Akaroa ligt op 80 km vanaf Chistchurch. Dat is ongeveer anderhalf uur rijden, door een verrassend heuvellandschap. Ook verrassend is, dat het schiereiland Banks zoveel rust uitstraalt.


Akaroa is ooit door de Fransen gesticht (niet wetend dat de Engelsen Nieuw-Zeeland al hadden geclaimd) en ademt nog steeds een franse sfeer.

Even terzijde: De term: "VACANCY" op het bord betekent dat er een kamer o.i.d vrij is. Dus niet dat de eigenaar met vakantie is.
De baaien die de haven en de inhammen van Akaroa bepalen, zijn eigenlijk ingestorte vulkanen. De baai naar haven heeft daardoor een bijzondere oever en veel vogelleven, dat een trip door de haven en de haventoegang rechtvaardigt.
Ook, en dat is de hoofdreden van onze boottrip, komen bij de haveningang de al eerder door ons gesignaleerde Hector dolfijnen voor. Ondernemers spelen daar natuurlijk op in.

De Hector-dolfijn is een van de kleinste dolfijnensoorten (niet groter dan 1,5 meter) en komt alleen bij sommige kusten van Nieuw-Zeeland voor. Opvallend is de ronde, donkere rugvin en een grijze vlek op het voorhoofd. We zullen zien of we ze tegen komen.
Voor ons ligt een vissersboot. Hoe en waar die vist is niet duidelijk want waar Hectordolfijnen voorkomen, mag niet met netten gevist worden.

We varen op een vrij kleine boot langs een kolonie (Spotted) aalscholvers, diverse zeehonden en een kolonie Sterns.



We bewonderen de kust, inclusief de olifantrots, varen reusachtige grotten in en zien inderdaad een aantal Hector dolfijnen.



Op de terugweg naar de haven komen we, dobberend op de golven een paar Hector-dolfijn-moeders met jongen tegen. Lastig fotograferen zo op een schommelende, stilliggende boot.


Het hoogtepunt van de tocht is dat twee en later drie, Hector-dolfijnen een tijdje voor de boeg gingen surfen, waarbij ze soms leken te kijken of wij het wel leuk vinden. Applaus als ze na een tijdje weer hun eigen weg gaan.

We varen naar de steiger.

We dwalen wat door Akaroa en bezoeken een Maori-nederzetting dat 6 km verder ligt. Er is nog een kerkje en een gemeenschapshuis, die onder de Trust vallen. Trouwen en dopen kan nog wel in het kerkje.

De volgende dag gaan we het Antarctisch Centrum bezoeken. We kamperen daar toch dicht bij.
Interessante tentoonstelling, vooral als je wat geïnteresseerd bent in het poolgebied. Erg leuk is de rit met een Hägglund. We rijden over een terrein dat het pooloppervlak moet voorstellen. Het rijden lijkt wel een achtbaan, compleet met gegil bij enge dingen. Formidabel wat deze voertuigen kunnen. Over een spleet rijden van een meter breed? geen probleem. Op een gegeven moment rijden we vanaf een steile heuvel (help!!) het water in. Toen bleek de Hägglund ook te kunnen varen. Het water stond bij ons op borsthoogte. Gelukkig blijven wij gewoon droog.

We gingen nu maar eens inpakken.
Ehhh.. hoe laat vertrokken we ook alweer?
Grote schrik toen bleek dat we zouden vliegen toen wij gierend van de lach in de Hägglund zaten. Tja wat nu?
Regelen op het vliegveld gaat niet meer (de balie van Singapore Airlines blijkt al gesloten), maar we krijgen een telefoonnummer dat 24/dag uur gebeld kan worden.
Na lang bellen komen we op de wachtlijst. Morgen om negen uur op het vliegveld zijn.
Voor de autoverhuurder is het niet zo'n groot probleem. Alles schuift wat hem betreft gewoon wat op.
De volgende dag worden we lang in spanning gehouden. Om negen uur aanwezig en om vijf voor half twaalf krijgen we bericht: "Jullie kunnen mee!"
Twaalf uur precies rijdt het vliegtuig naar de startbaan. We vliegen direct door naar Schiphol. Nu ja, na zeven uur wachten op het vliegveld van Singapore. Jammer van de geplande dag Singapore, hoewel het daar bij aankomst regent. Maar wel 25 graden Celcius.

Gelukkig is het vliegveld nog steeds prachtig en prettig.

Zo'n 30 uur na vertrek uit Christchurch (in Nederland is het dan 6 uur in de ochtend) zijn we op Schiphol, waar we door Niels en Sabine worden overvallen/verwelkomt.

Half een zijn we thuis.
Een beetje onwerkelijk allemaal. Alles is weer anders. Eerst maar even wat slapen en weer wennen aan Nederland.
.
.
We sluiten het Blog nog af met een epiloog (hoe gaat dat nu een Blog maken op vakantie?) en Tips onder andere voor als je ook naar Nieuw-Zeeland wilt.
Blijf het Blog dus volgen.
Als je vragen/opmerkingen hebt, kan dat bij de "reacties" in het Blog (vergeet niet de weergegeven letters in te vullen) of op onze mail: deroos.bedum@gmail.com