Voordat we het land in mogen hebben we een formulier ingevuld en moeten we een aantal controles ondergaan, zoals de zolen van de wandelschoenen laten zien en verklaren dat de opgestuurde tent echt schoon gemaakt is.
En alle bagage gaat nog een keer door een biologische scan.
Dan de auto halen.
Links rijden dus. Helaas zit ook de richtingaanwijzer verkeerd, waardoor er de eerste kilometers nog regelmatig de droge ruiten gewist werden.
De vlaggen die halfstok hangen zijn ter gedenking van de zoveelste sterfdag van Sir Edmond Hillary, de bekendste Nieuw Zeelander, die daarom ook op het vijf-dollar-biljet staat.
Naar de wijk Royal Oak is het eerst even zoeken, maar al gauw staan we voor ons motel. Het gitaarvormige zwembad klopt met wat we op Google Earth hebben gezien.
De eerste zin die we daar te horen krijgen is: "Hello, nice to see you! But your tent is not arrived!" Tja, dat kan gebeuren natuurlijk. We kunnen nog een nacht langer blijven, maar daarna is het volgeboekt, vanwege een concert van The Police (??).
De NZ post weet later te vertellen dat we er rekening mee moeten houden dat de tent er wel 3 maanden over kan doen. Daar zijn we dus mooi klaar mee, maar we zien verder wel.
Eerst maar eens wat van Auckland verkennen en een SIM-kaart voor de GSM scoren. Vodafone schijnt zich geconcentreerd te hebben in Queenstreet.
We zien ook de Tower, waar je een bungy-jump kan maken van 192 meter. We vinden 200 dollar voor één sprong te duur, dus dat doen we niet. En het is ook nog veel te eng.
Na de nodige inkopen gedaan te hebben, gaan we naar de One Tree Hill, een van de oude vulkanen waar Auckland op gebouwd is en nu een historisch monument (Maori) is. Je hebt op de top een mooi uitzicht.
Onderweg zien we nog een aantal voor ons nieuwe vogelsoorten. Onder andere een papegaai. Zo kan er weer wat afgevinkt worden in het vogelboek (gekregen van Emma).
We maken een paar plannen wat we gaan doen zolang de tent er nog niet is.
Verrassing: we kunnen nog een nacht blijven, want er heeft iemand afgezegd. We moeten wel even verhuizen.
De ochtend van de derde dag gaat de telefoon. "The tent is arrived!!"
Iedereen is blij en verbaasd. Alles zit er nog in zoals het was ingepakt.
We besluiten nog een dagje Auckland te doen. We gaan met de bus naar de binnenstad en vandaar vanaf het "Ferry Building" met de boot de haven over naar Devonport.
Vergeleken met de City is het daar erg rustig. Mooi om daar een stukje van te verkennen, maar de Victoria Hill is vanwege de warmte te veel van het goede en dus laten we de Hill de Hill maar. Uitzichten hebben we later nog wel eens, zij het niet op Auckland.
Een internetcafé gebruiken we om een aantal foto's te uploaden, die eerder niet goed wilden.
De gitaarvormige pool van het Motel is toch wel prettig na een warme dag lopen en in de stad inkopen doen.
Morgen gaan we naar het noorden.
3 opmerkingen:
Hallo daar beneden! Jullie staan nu op de kop. Raar idee hoor.
We zijn blij dat jullie goed in NZ zijn aangekomen en helemaal dat de tent er nu ook is. Dan kan de reis nu echt beginnen.
Het was overigens niet de zoveelste sterfdag van Sir Edmund Hillary, want hij is vorige week overleden. Vrij vers dus.
Succes met de eerste trip naar het noorden en vergeet niet iedere vogel af te strepen hè?!
Veel liefs van jullie kleindochter.
Hallo atie en dick. Wat een comfortabel auto hebben jullie. Ja, het is even wennen met het stuur aan de andere kant en de handles ook. Maar ik kan je verzekeren, het went na een paar dagen. Wat een geluk dat, ondanks de vervelende mededeling, de tent toch nog vlug "boven water" kwam. Dus nu op pad en de rest van Nieuw Zeeland verkennen en ons laten meegenieten d.m.v. de mooie foto's.
Groeten vanuit Zevenaar.
Lieve schone ouders,
Hmmmm, we hebben Chui geprobeerd uit te leggen waar Nieuw Zeeland ligt en wat jullie daar allemaal hebben gezien. Maar helaas was haar interesse na 3 minuten blog voorlezen geweken en verdween zij om plaats te nemen op haar troon in de logeerkamer. Of was het haar troon in de gang of in de hal of in de bijkeuken of in de garage? In ieder geval ging ze daar het gehoorde gedeelte van het verhaal overdenken om vervolgens de buurt onveilig te maken en een onweersbui op de tuin te veroorzaken, zodat wij wisten dat ze naar binnen wilde.
Kortom: ze is de koningin te rijk!
Vooral met Niels (die volgens mij dezelfde in mijn ogen vreemde houding richting Chui hanteert als Dick) had ze wel een click. Kopjevrijen met de voeten van Niels was een favoriete bezigheid.
Genoeg over Chui. Nieuw Zeeland lonkt, we zijn erg benieuwd naar de natuurkiekjes die niet lang op zich zullen laten wachten! Heel veel genieterigheid gewenst.
Liefs Sabine (en Niels en vrucht)
ps Dick: wat is het toppunt van sluipreclame? Je tent opsturen in een appledoos............
Een reactie posten